Απόψε μας αρέσουν τα σκληρά μαξιλάρια ύπνου, οι τραγιάσκες, τα χορευτικά που κάνουμε στους διαδρόμους των ξενοδοχείων όταν νομίζουμε ότι δεν μας βλέπει κανείς, οι σχέσεις που ξεκίνησαν από ένα λάθος τηλεφώνημα, οι σχέσεις που τελείωσαν αλλά και δεν τελείωσαν, τα καρτοτηλέφωνα, ο καπνός του τσιγάρου κάτω από τη λάμπα του γραφείου μας, τα φιλιά που καίνε, κάποια ραφεία που λειτουργούν ακόμα σε ορόφους πολυκατοικιών, οι ξύλινες σκάλες, ο ήχος που κάνουν οι γόβες στις πλάκες του πεζοδρομίου, η ιστορία του Έρωτα και της Ψυχής, η Τζούλια Ρόμπερτς στο Pretty woman όταν παρακολουθεί την Traviata και προσπαθεί να συγκρατήσει ένα δάκρυ, οι ποιητικές ανθολογίες, το Unchained melody από τον Έλβις, οι πιανίστες που αυτοσχεδιάζουν και τα γαλακτομπούρεκα, ιδίως όταν τα τρώμε ζεστά ακόμα, Κυριακή βράδυ με μπόλικη κανέλλα.
Leopold Bloom, 24.10.2021
(20.27)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου