Σήμερα μας αρέσουν τα μουσκεμένα φύλλα στις άκρες των δρόμων, τα μπλουζάκια με στάμπες, όλα τα κομμάτια jazz και swing που ακούγονται στις ταινίες του Woody Allen, ο ήχος του πινέλου όπως απλώνει το βερνίκι πάνω στο ακατέργαστο ξύλο, η οσμή που αφήνει το βερνίκι στον αέρα, τα φιστίκια κάσιους, ο ορισμός του υπερρεαλισμού ως η υπαγόρευση της σκέψης έξω από κάθε λογική και ηθική, η "Ιστορία του Υπερρεαλισμού" του Maurice Νadeau, τα μεγάλα λεία βότσαλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σαν πρες παπιέ και τα κορίτσια που σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους για να φιλήσουν τα αγόρια τους στο στόμα.
Leopold Bloom, 11.10.2021
(18.53)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου