Κάποτε την συνέπαιρναν τα ποιήματά του,
στα περιθώρια ζωγράφιζε
ήλιους και καραβάκια,
τα υπογράμμιζε με το μολύβι της,
τα διάβαζε στις φίλες της
κι όταν δεν ήτανε μαζί του,
τα κράταγε πάνω της
και δάκρυζε.
Τώρα την αφήνουν αδιάφορη
τα διαβάζει μόνο ως υπενθύμιση ηλιθιότητας
κι ως τιμωρία για τα λάθη της.
Έτσι λέει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου