Πάντα εσύ μου γράφεις ποιήματα
και μου τα στέλνεις σε μηνύματα τα μεσημέρια
ή τα κρατάς να τα διαβάσουμε μαζί το βράδυ που γυρνάμε απ’ τη δουλειά.
Σήμερα όμως που ‘ναι Κυριακή
θα φτιάξω εγώ κάτι για σένα
ένα έπος· ένα αριστούργημα,
είπες.
Πήρες με τα δυο σου χέρια το φλιτζάνι με τον καφέ
ήρθες
έκατσες στον καναπέ κοντά μου
κι ακούμπησες τα πόδια σου στο τραπεζάκι.
Κι έτσι όπως τα ‘χες λυγισμένα και μισάνοιχτα,
φορώντας μόνο το πουλόβερ μου και τίποτ’ άλλο
ολόκληρη την Κυριακή την πέρασα κοιτώντας σε.
φορώντας μόνο το πουλόβερ μου και τίποτ’ άλλο
ολόκληρη την Κυριακή την πέρασα κοιτώντας σε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου