Δημήτρης Χατζής, Το διπλό βιβλίο (Καστανιώτης)

Άνθρωποι τσακισμένοι, συμβιβασμένοι με τη μοίρα τους, που δεν μπόρεσαν να την αλλάξουν παρά τις προσπάθειες και τους αγώνες τους, παραιτημένοι και ηττημένοι. Χτυπημένοι από τη φτώχεια, την ξενιτιά και τον πόλεμο -άνθρωποι χαμένοι στις μεγάλες πόλεις της μεταπολεμικής Γερμανίας ή της μίζερης εξαθλιωμένης ελληνικής επαρχίας. Άνθρωποι σωματικά και ψυχικά ράκη, λιωμένοι από τις νόρμες των γερμανικών εργοστασίων και από το απάνθρωπο οικονομικό σύστημα. Άνθρωποι χαμένοι στα όνειρά και στις ελπίδες τους, και κάποιοι χαμένοι στους εαυτούς τους -μερικοί χωρίς καν εαυτό -απάτριδες παρότι νοσταλγούν την πατρίδα, ανέστιοι και ανερμάτιστοι, τελικά ανύπαρκτοι.

Το «Διπλό βιβλίο» είναι ένα βιβλίο γεμάτο πίκρα, καημό, βάσανα. Τα πρόσωπά του είναι αντι-ήρωες που ο Δημήτρης Χατζής, όπως πάντα, τα αντιμετωπίζει με τη μεγαλύτερη φροντίδα, κατανόηση και τρυφερότητα. Από τα πιο σημαντικά βιβλία του συγγραφέα, μαζί με το «Τέλος της μικρής μας πόλης», βεβαίως.