Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2020

Φθινόπωρο στο πάρκο

 

Το φθινόπωρο είναι ωραία
γιατί μπορούμε να το σκάμε νωρίτερα από τη δουλειά
και να κάνουμε ατελείωτους περιπάτους στο πάρκο,
πιασμένοι χέρι χέρι,
ψιθυρίζοντας ερωτόλογα
κι ακούγοντας μόνο τον ήχο των βημάτων μας
πάνω στα ξέρα φύλλα.
 
Ή να καθόμαστε για ώρες
σε φρεσκοβαμμένα παγκάκια
και να παρατηρούμε τους σκίουρους
και τις σουσουράδες γύρω μας,
ν' ακούμε Nat King Cole και
Ray Charles από το ίδιο hands free,
να τρώμε μπάρες δημητριακών με σταφίδες,
και να πίνουμε ζεστό τσάι απ' το θερμός
που θα 'χουμε μαζί μας.



Δημήτρης Φωτεινόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Hiromi Kawakami, Ο Σένσει και ο χαρτοφύλακας (Άγρα)

Ελπίζω να μου ζητήσετε να ξαναβγούμε.   Εκείνη, η Τσούκικο πλησιάζει τα σαράντα, εργάζεται σε γραφείο και ζει μόνη της. Ένα βράδυ στο μπαρ...