Κάποιο απομεσήμερο
καλοκαιριού όπως αυτό
στο λιμανάκι της Νάουσας
στην Πάρο
θα εμφανιστεί με πουκάμισο φλοράλ
και με βερμούδα
ο Αρχίλοχος.
Θα πλησιάσει τις παρέες εμπιστευτικά
και ψιλοτραυλίζοντας θα ψιθυρίσει
αυτό που αιώνες
όλοι υποθέταμε.
Ότι δηλαδή εκείνη την ασπίδα
την πέταξε στους θάμνους
όχι γιατί είχε φοβηθεί τα αίματα βεβαίως,
αλλά γιατί κάπου εκεί κοντά
μέσα σ΄ έναν αχυρώνα
δίπλα σε ρυάκι που κελάρυζε
τον περίμενε μια κόρη
με τον χιτώνα λυμένο ήδη
τα χείλη της μισάνοιχτα
και δύο κούπες ξέχειλες
με θυμωμένο κοκκινέλι.
Δημήτρης Φωτεινόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου