Τα βράδια που γυρίζω απ’ τη δουλειά
κρατώ το σπίτι στο σκοτάδι του,
μόνο ό,τι φωτίζει ο δρόμος
ανάβω ένα κερί βανίλια,
κάθομαι στον καναπέ
και μένω εκεί για ώρα
ακούγοντας τις σκέψεις μου,
τα τριξίματα των επίπλων
ή κάποια μπαλκονόπορτα που κλείνει.
Δημήτρης Φωτεινόπουλος,
Μικρομεσαία στιχουργήματα, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου