Tο βιβλίο «Τρυφερός
βάρβαρος» του Μπόχουμιλ Χράμπαλ, το είχα αγοράσει προ αμνημονεύτων χρόνων, το
1991, αλλά το διάβασα μόλις την προηγούμενη εβδομάδα.
Πρόκειται για το τρίτο βιβλίο που είχε αφιερώσει ο
Χράμπαλ στον καλό του φίλο, ζωγράφο και χαράκτη, Βλάντιμιρ Μπουντνικ. Ο
τελευταίος, είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, την αυτοκτονία του για την
ακρίβεια, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους αυθεντικότερους εικαστικούς της χώρας
του: ευφυής, εκκεντρικός, παρατηρητικός - εξαιρετική περίπτωση καλλιτέχνη στη
δεκαετία του 1950 στην πατρίδα του. Ο Χράμπαλ συγκατοικούσε με τον Μπουντνικ
και μαζί με τον ποιητή Έγκον Μπόντι αποτέλεσαν μια τρελή τριάδα της οποίας τις
περιπέτειες διαβάζουμε στον απολαυστικό «Τρυφερό βάρβαρο», ένα σύνολο μικρών
ιστοριών καθημερινότητας. Χιούμορ, μελαγχολία, λεπτός στοχασμός, καλυμμένοι
προβληματισμοί για την πορεία του σοσιαλισμού, ειρωνεία, εργοστάσια και
βιομηχανικές δημιουργίες, κοπέλες, τραμ, χαρακτικά, πεζοδρόμια, βροχερή Πράγα,
σοφίτες, ποιήματα, απίστευτη φαντασία, σκεπτικισμός και, βέβαια, άφθονη μπύρα
και μπυραρίες...τι άλλο να περιμένει κάποιος;
Bohumil Hrabal, 1914-1997
Ένα απολαυστικό βιβλίο, που δεν
κυκλοφόρησε ποτέ στην πατρίδα του συγγραφέα, την Τσεχοσλοβακία -μεταφράστηκε
μόνο από γαλλικά χειρόγραφα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου