Πέμπτη 25 Αυγούστου 2022
Τετάρτη 10 Αυγούστου 2022
Eπιστροφή
Είδε στον
διάδρομο
τον καθρέφτη,
το τραπεζάκι με το μάρμαρο,
τα κλειδιά και το βάζο με
τα λουλούδια,
τις τσάντες τους
και τα μπουφάν τους στις κρεμάστρες.
Προχώρησε στο παιδικό δωμάτιο
στάθηκε στην πόρτα
και κοίταξε τα παιδιά τους
που κοιμόντουσαν,
το κορίτσι πάνω, το αγόρι κάτω.
Έπειτα πήγε στο σαλόνι
ο άντρας της είχε στα χέρια του
τα χέρια της γυναίκας του
κι εκείνη τον φιλούσε.
Θα 'ρχομαι πάντα να τους βλέπω, είπε
αδύνατον να συνηθίσω μακριά τους
κι είναι τόσο κρύα και σκοτεινά εκεί κάτω.
Δημήτρης Φωτεινόπουλος
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Τα ρόδιν' ακρογιάλια, (άπαντα Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, κριτική έκδοση Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Δόμος)
Ένας νέος, βαριά χτυπημένος από τον έρωτα, ένα πρωινό του Οκτώβρη, αχάραγα ακόμα και αφού επί ώρα είχε σταθεί κάτω από το παράθυρο της κοπ...
-
Κοιτάζει απ' το δωμάτιό της, ακουμπισμένη στο παράθυρο, κατά το παλιό λιμάνι που καίνε τον καρνάβαλο, γυμνή και ιδρωμένη ακόμα απ...
-
Ο δρ. Περέιρα, ένας μεσήλικας δημοσιογράφος, υπέρβαρος και με σοβαρά προβλήματα υγείας, αναλαμβάνει τη διεύθυνση του πολιτιστικού ένθετου ...
-
Σε μια κωμόπολη της Ουγγαρίας, στη μέση του πουθενά, γκρίζα, παγωμένη και ξεχασμένη απ' όλους, πλανάται η απροσδιόριστη απειλή μιας επ...
