Την Ιρλανδία την αγαπάμε. Δεν έχει σημασία ποια. Για μας
είναι μία, ενιαία, ομοούσιος και αδιαίρετος. Αγαπάμε το Μπέλφαστ και το
Δουβλίνο, τον κόλπο του Δουβλίνου και τον ποταμό Λίφφυ, το Γκάλγουεϊ, τον Πύργο
Μαρτέλλο, εκεί απ' όπου αρχίζει ο "Οδυσσέας",τους δρυίδες και τα
κορίτσια με τα μακριά κόκκινα μαλλιά. Αγαπάμε τον Τζορτζ Μπεστ και τον Ρόρυ
Γκάλλαχερ, τους Pogues και τους Dubliners. Αγαπάμε τους Iρλανδούς που πίνουν
όλη μέρα αλλά είναι καλά παιδιά, τους υπέροχους χορούς τους, τον Μπόνο και τους
U2, και τις pubs και τη Guiness και τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον Μπέρναρντ Σο και
τον Μπόμπυ Σανς και τον Ουίλιαμ Γέιτς και τον Σέυμους Χίννυ και τον Τζον
Μπάνβιλλ. Αγαπάμε το Dirty Old Town, το βαθύ ζεστό πράσινο και το τριφύλλι, τον
Άγιο Πατρίκιο, τον Σάμουελ Μπέκετ και τον Γκοντό που ακόμα τον περιμένουμε και
βέβαια τον παμμέγιστο Τζέιμς Τζόις, τη Μόλλυ και τον Λεοπόλδο Μπλουμ.
Δημήτρης Φωτεινόπουλος
