Μου στέλνεις μία σέλφι σου
στο messenger
αργά, πολύ αργά
μέσα στη νύχτα:
καλυμμένη με αφρόλουτρο
το κεφάλι ακουμπά
στο χείλος της μπανιέρας
τα μαλλιά βρεγμένα
να γυαλίζουν
τραβηγμένα ψηλά.
τα μαλλιά βρεγμένα
να γυαλίζουν
τραβηγμένα ψηλά.
τα μαλλιά βρεγμένα
να γυαλίζουν
τραβηγμένα ψηλά.
τα μαλλιά βρεγμένα
να γυαλίζουν
τραβηγμένα ψηλά.
Είμαι κομμάτια,
μου γράφεις από κάτω,
σε περιμένω να 'ρθεις
να με πάρεις αγκαλιά
να μου διαβάσεις παραμύθια
ώσπου να ξημερώσει.
Δημήτρης Φωτεινόπουλος, Ποιήματα που γράφτηκαν
για να διαβάζονται το απόγευμα με τον καφέ, 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου