Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2020

Volkswagen van hippi




Αφού τα πράγματα ήλθαν έτσι
λέω να πάρουμε εκείνο το παλιό βανάκι
να βάλουμε μέσα λίγες  κουρελούδες,
δύο sleeping bags
τα βιβλία που μας αρέσουν και την καφετιέρα μας
και να πηγαίνουμε σε μέρη με θάλασσα,

 να καθόμαστε στην παραλία με τις ώρες

να διαβάζουμε
ή δίπλα στη φωτιά τυλιγμένοι σε ζεστά μπουφάν
να βλέπουμε τα φώτα απέναντι
και ν’ ακούμε μουσική από κάποια playlist.
 
Κι αν αντιληφθούμε κάτι ύποπτο
γρήγορα να μπαίνουμε μέσα ξανά
να σηκώνουμε τα κουρτινάκια λίγο
για να δούμε έξω τι θα γίνει
να κοιτιόμαστε στα μάτια
και να λυνόμαστε αγκαλιά στα γέλια.




Δημήτρης Φωτεινόπουλος

 

  


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2020

Στο φαρμακείο

Συνάντησα στο φαρμακείο
τον Γιάννη Βογιατζή.
Κρατούσε την «Αθλητική»
και μόλις είχε αγοράσει χάπια για την πίεση.
Βγαίνοντας τον άκουσα
να σιγοτραγουδάει
τον ύμνο του Παναθηναϊκού.




Δημήτρης Φωτεινόπουλος











Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2020

Το προσδοκώμενο

 

Ωραία δεν θα ήταν
να ‘χαμε δώσει στα κρυφά 

ραντεβού στο παρκάκι

για να χαϊδευτούμε και να φιληθούμε,
να φωτιζόταν ξαφνικά ένα παράθυρο,
ν’ ακουγόταν από κάπου μακριά
το Blue in Green του Miles Davis
και να μας ακολουθούσε ως την πόρτα του σπιτιού μας
ένας σκύλος με καφετιά μεγάλα μάτια
ζητώντας λίγη ζεστασιά και την παρέα μας
ένα βράδυ σαν αυτό;




Δημήτρης Φωτεινόπουλος





Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2020

Κάνετε λάθος

 

Συνάντησα στην είσοδο της «Διάπλασης των Παίδων»
έναν κύριο με παλτό και καρό κασκόλ
που θα ορκιζόταν κάποιος
ότι ήταν ο Γρηγόριος Ξενόπουλος
να αναζητά εναγωνίως ταξί.
 
Ήθελα να συστηθούμε
και γι’ αυτό του είπα
ότι διαβάζω ανελλιπώς τα κείμενά του
όμως εκείνος,
επειδή ήταν βιαστικός,
μου είπε ότι δεν λέγεται Ξενόπουλος
αλλά Φωκίων Θαλερός.




Δημήτρης Φωτεινόπουλος 

 



Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020

Απ΄ όλα τα βιβλία με ποιήματα περισσότερο μου αρέσουν εκείνα που είναι σε δίγλωσση έκδοση. Κάποια τέτοια τυχαίνει να έχω στη βιβλιοθήκη μου και, όποτε τα ανοίγω, κοιτάζω και το πρωτότυπο: Χέλντερλινγκ, Τσέλαν και Ρίλκε στα γερμανικά, Λόρκα και Νερούδα στα ισπανικά, τα «Σονέτα» του Σαίξπηρ, το «Μια εποχή στην κόλαση» του Ρεμπώ, μερικά της Έμιλυ Ντίκινσον, μια ανθολογία κινέζικης ποίησης με ιδεογράμματα, τις «Εποχές» του Ματσούο Μπάσο στα ιαπωνικά….

 

Από την άλλη αναρωτιέμαι πώς να ακούγεται άραγε το «είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο να παίζει..» στα ρώσικα ή το «νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες» στα ολλανδικά ή το «ήτανε κείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο βαρδάρης» στα σουηδικά ή το «Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη» στα τούρκικα ή το άλλο του Εμπειρίκου
«Τα ρούχα πέτα, γδύσου.
Όπου κι αν είσαι
είναι η ρομφαία μου μαζί σου» στα εβραϊκά;

 


Δημήτρης Φωτεινόπουλος 

 

 

Απ΄ όλ

 

Μάρτιαι Ειδοί

 

Μου τηλεφώνησε ο Μπομπ Κέννεντυ
αμέσως μόλις ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του
για το χρίσμα των Δημοκρατικών
να με ρωτήσει αν έπραξε σωστά.
 
Ένιωσα κάπως άβολα 
και αντί άλλης απάντησης
του διάβασα Καβάφη
:
                      «… when you reach your peak, Caesar at last;
                       when you assume the form of a famous man,
                      then above all beware when you go out in the street»




Δημήτρης Φωτεινόπουλος 

 

                       



Osamou Dazai, Δεν ήμουν πια άνθρωπος (Gutemberg/Aldina)

  Μπροστά στους ανθρώπους έτρεμα πάντα από τον φόβο ... Ο Οσάμου Νταζάι είναι ένας από τους σημαντικότερους Ιάπωνες συγγραφείς. Ίσως κανένας...