Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Μικρομεσαία Στιχουργήματα (2019)





Μια σουσουράδα στο πάρκο, τόσο ντελικάτη…Μερικές σταγόνες στους ώμους μιας γυναίκας
Διαμερίσματα στη Μονμάρτη· παλιές γραφομηχανές και ξύλινα γραφεία. Ένα λευκό μπαλόνι ηλίου και σόλο ροκιές στη μέση του πουθενά, πουκάμισα που ανεμίζουν, απλωμένα στο σχοινί, δωμάτια ψηλοτάβανων σπιτιών, ημιφωτισμένα πάντα…και έρωτες με παντρεμένους... πολύχρωμες ομπρέλες και λαιμοδέτες, μια ραπτομηχανή που συναντιέται στα κρυφά με μια ομπρέλα. Άλλα δωμάτια στη σιωπή. Βιτρίνες με ξύλινα παιχνίδια και μπισκοτάκια κανέλας. Λέξεις που αναζητούν στέγη σ’ ένα ποίημα και απογεύματα του Σεπτέμβρη με ιστορίες διακοπών. Αυτά και άλλα πολλά είναι ποίηση… Ή θα μπορούσαν να γίνουν… Είναι ζήτημα διάθεσης. Και ματιάς



Ο Δημήτρης Φωτεινόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968 και ζει στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάζεται στην ιδιωτική εκπαίδευση διδάσκοντας Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία. Έχει συγγράψει εκπαιδευτικά βιβλία για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και των Αρχαίων Ελληνικών. Τα Μικρομεσαία στιχουργήματα είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή (2019).


Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Τα καφέ

Οι καφετέριες που μ' αρέσουν 
προσφέρουν μόνο ζεστούς καφέδες με σπιτικές μηλόπιτες,
παίζουν απαραιτήτως το Mannish Boy του Maddy Waters,
φωτίζονται από οπαλίνες σε παστέλ αποχρώσεις 
και στα διαλείμματά τους τα κορίτσια που σερβίρουν
πίνουν τσάι με βότανα
μιλώντας για μάσκες ομορφιάς.

Έχουν γάτες που κινούνται πάντα με διακριτικότητα,
αυτοκινητάκια μινιατούρες
και στην έξοδο δεξιά 
έναν μικρό πίνακα
για να γράφει με κιμωλία 
όποιος βγαίνει ένα σύντομο ποίημα
που έτσι κι αλλιώς θα σβηστεί
από τον αέρα που κάνει η πόρτα
καθώς ανοίγει.




Δημήτρης Φωτεινόπουλος






Stephane Carlier, Η Κλάρα διαβάζει Προυστ (Ίκαρος)

  Όλη τη νύχτα ονειρευόταν ένα κουδούνι κρεμασμένο στην πόρτα ενός κήπου,  το θρόισμα ενός φορέματος από μουσελίνα σε μια σκάλα,  καμπάνες π...