Η μελαγχολία της Κυριακής

 

Τα απογεύματα των Κυριακών βγαίνουμε απ’ το σπίτι και ψάχνουμε το πλησιέστερο ζαχαροπλαστείο για προφιτερόλ. ‘H περπατάμε άκρη άκρη σε προβλήτες κρατώντας το εισιτήριο που μόλις βγάλαμε αλλά δεν θα χρησιμοποιήσουμε. Άλλοτε πάλι παρατηρούμε τη νοικοκυρά στο απέναντι διαμέρισμα που σιδερώνει ώρα τώρα μια στοίβα ρούχα. Τις πιο πολλές φορές όμως πέφτουμε στο κρεβάτι ενώ κατά βάθος ξέρουμε πως δεν πρόκειται να κοιμηθούμε. Σηκωνόμαστε λοιπόν και αφού πιούμε έναν διπλό εσπρέσσο για να νιώσουμε δυνατοί, τηλεφωνούμε σε κάποια πρώην για να της πούμε ό,τι ανέκαθεν νιώθαμε γι' αυτήν.

Δημήτρης Φωτεινόπουλος