Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020

Ο ήλιος, οι γρίλιες και τα ποιήματα


Όταν βγαίνεις απ' το μπάνιο
με την πετσέτα τυλιγμένη ΄
ή χωρίς αυτή, 
συνηθίζεις να ξαπλώνεις στο κρεβάτι ανάποδα
και ν' ακουμπάς τα πόδια σου 
στον τοίχο σταυρωτά.

Σ΄αρέσει να παρατηρείς 
από τη θέση αυτή
πώς παίζει ο ήλιος 
με τις γρίλιες στους μηρούς σου,
τα δάχτυλά σου με τα βαμβακάκια ακόμα ανάμεσα
και τα νύχια κόκκινα αστραφτερά,
λίγες σταγόνες ξεχασμένες 
στην κοιλιά σου
ή μια γραμμή από τριχούλες
που μάλλον θα σου ξέφυγε.

Κάπως έτσι όμως νομίζω
ότι διαβάζεις και τα ποιήματα 
που γράφω.

Άλλωστε κι εγώ
γι' αυτό τα γράφω 
έτσι.



Δημήτρης Φωτεινόπουλος




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Hiromi Kawakami, Ο Σένσει και ο χαρτοφύλακας (Άγρα)

Ελπίζω να μου ζητήσετε να ξαναβγούμε.   Εκείνη, η Τσούκικο πλησιάζει τα σαράντα, εργάζεται σε γραφείο και ζει μόνη της. Ένα βράδυ στο μπαρ...