Αυτά τα μικρά πρακτορεία τύπου ...

Ένα από τα σημεία που επισκέπτομαι πρώτα, όταν φτάνω σε ένα νησί, πολλές φορές ακόμα και πριν πάω να εγκατασταθώ στο ξενοδοχείο καλά καλά, είναι το τοπικό Πρακτορείο τύπου.

Φοβάμαι, βλέπετε, μην ξεμείνω από τυπωμένο χαρτί και πρέπει να ξέρω πού θα τρέξω ...

Τα Πρακτορεία Αθηναϊκού Τύπου είναι αυτά τα μικρά και συμπαθητικά μαγαζάκια στα οποία πωλούνται έντυπα.
Κάθε λογής, κυρίως εφημερίδες, βασικά αθηναϊκές, και μερικά φύλλα του τοπικού τύπου.
Και ξένος τύπος, επίσης.

Αλλά και περιοδικά.

Μόδας, κουτσομπολιού, πολιτικά, επιθεωρήσεις βιβλίου -τώρα τελευταία, τις ίδιες που μπορείς να βρεις και στα βιβλιοπωλεία της Αθήνας- πολεμικών τεχνών, την "Αλέξια" για τις χρυσοχέρες, κυνηγιού, ζωοφιλίας, αστρολογίας, σταυρόλεξα κάθε λογής, σουντόκου ... πολιτιστικά εν γένει (σε ένα νησί είχα βρει, ντάλα καλοκαίρι τώρα, ε; την Πρωτοχρονιάτικη Εστία με αφιέρωμα στον Παπαδιαμάντη - είχε ξεμείνει - την "χτύπησα" εννοείται-)....

Τα μαγαζάκια αυτά είναι συνήθως στο λιμάνι ή το πολύ πολύ ένα σοκάκι πιο μέσα.
Πάντως είναι κοντά στην παραλία. Δίπλα στο μανάβικο, το μπακάλικο, τις καφετέριες με τους φρέντους και στον φούρνο.

Να κάνει το μπανάκι του ο νοικοκύρης και αφού έχει περάσει από το μανάβικο να πάρει τα φρουτάκια του κι από το φούρνο για να παραλάβει το ταψί με τα γεμιστά, να μπαίνει και στο Πρακτορείο για καμιά εφημερίδα...
Κανά ΕΣΠΡΕΣΣΟ, ή ΤΑ ΓΚΟΣΣΙΠ της ΗΜΕΡΑΣ τώρα πια (παλιά αγόραζαν τον "Ελεύθερο Τύπο" ή τον "Αδέσμευτο Τύπο" του Ρίζου οι σωστοί οι νοικοκυραίοι ή ΤΑ ΝΕΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ οι άλλοι, οι πασόκοι ...) ή ΤΑ ΣΗΡΙΑΛ της ΤΙΒΙ ...(-Μίμη, ΤΟ ΕΦΤΑ ΜΕΡΕΣ ΤιΒι, φωνάζει η κυρία Σούζη από τ΄αμάξι μέσα ... Αυτό να πεις στην κοπέλα.. όχι αυτό που 'φερες την άλλη φορά ...)

Bρίσκεις και λογοτεχνία εκεί.
Μη φανταστείτε τρελή ποικιλία ...

Συνήθως μπεστσελλαράκια τύπου Νόρα και Άρλεκιν, που τώρα γράφονται από υπολογιστές, εκδίδονται από μεγάλους οίκους και στην Αθήνα φεύγουν σαν ζεστά ψωμάκια ...
Και αστυνομικά, βεβαίως βεβαίως ... Μαρής, Μάρκαρης και Nesbo (η αστυνομική λογοτεχνία των σκανδιναβών είναι mainstream, σας πληροφορώ) ....
Και Ελληνικές Μυθολογίες με Ποσειδώνες, τρίαινες, δελφίνια, Αφροδίτες, Πάνες και σατυρίσκους σε άσεμνες στάσεις -γνωστα αυτά- ... Διόνυσους κι Αθηνές ...
Pas mal ...

(Πάντως έχω βρει διαμαντάκια εκεί εγώ όχι λίγες φορές ... .
Έναν Μάτεση, έναν Μπουκόφσκυ, έναν Ροϊδη κι έναν Μπακόλα σε τέτοια μαγαζάκια τους έχω πετύχει ....).

Μπορώ να μείνω ώρες μέσα κει. Ψάχνω, ξεφυλλίζω, ανακαλύπτω.

Και το μπάνιο θυσιάζω ... χαλαρά ...

Κι αγοράζω, εννοείται...

Το θεωρώ γρουσουζιά να μην αγοράσω ...
Κι επειδή έχω τη συνήθεια να σημειώνω στην πρώτη σελίδα κάθε βιβλίου που αγοράζω τόπο και ημερομηνία αγοράς, η επάνοδος σε αυτά τα βιβλία, τα αγορασμένα το καλοκαίρι στα μαγαζάκια αυτα, είναι αφορμή για ανάκληση στιγμών θέρους προ αμνημονεύτων χρόνων ...

Πουλάνε κι άλλα πραματάκια: καπνούς και φιλτράκια, καπνούς για πίπες, λαχεία, ξυστά, παιχνίδια (Σ΄ ένα ΣΤΡΑΤΕΓΚΟ έπεσα μπροστά, ρε φίλε ...), Ψιλικά, καρτ ποστάλ, προφυλακτικά, αντηλιακά, χάρτες του νησιού, τετράδια, μολύβια, ξυλομπογιές, κομπολόγια, μπεγλέρια, μπιχλιμπίδια, τράπουλες, πορτοφόλια .. .

Παλιά, που δεν ήταν τόσο εύκολες οι τηλεφωνικές συνδέσεις και δεν υπήρχε κινητή τηλεφωνία, είχαν και μετρητή.

Έκανες εκεί υπεραστικό τηλεφώνημα και πλήρωνες μια περιουσία σε ωραίες ελληνικές δραχμές ...
Ωραίες εποχές ...

Κι εκεί που πας να πληρώσεις, βλέπεις κάτω από το τζάμι μαζί με κάρτες για πανσιόν, ταβέρνες, ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα οχήματα και την καρτούλα κάποιας καθηγήτριας ξένων γλωσσών που παραδίδει μαθήματα ...

Να μπαίνετε στα Πρακτορεία Αθηναϊκού Τύπου, hermanos y hermanas ... πριν αράξετε για καφέ.
Είναι ωραία ...

Μυρίζουν χαρτί και βανίλια ....

ΥΓ. Κάποια άλλη στιγμή θα σας πω τι μου έτυχε σε ένα παρόμοιο μαγαζί, όχι σε μέρος διακοπών αλλά λίγο έξω από την Αθήνα ...

Δεν είναι της παρούσης ...

 

Leopold Bloom, 13.8.2018