Θέλω
να 'ρχομαι να χώνομαι
κάτω από το μακό μπλουζάκι σου
που είναι όλα ήσυχα
να
με νανουρίζει η ζέστα σου
ν’ ακούω τα γουργουρητά σου
να ρουφάω το άρωμα του τριαντάφυλλου
που βγαίνει από τους πόρους σου
να περνώ τη γλώσσα μου
γύρω από τον
αφαλό σου
και μέσα στη γουβίτσα του
και να μένω εκεί για ώρα
να είμαι το μωρό σου
να
σ' αγκυλώνω με τα γένια μου
κι εσύ να θες να βγω
αλλά και να μη θέλεις
και να ‘ρχεται το γέλιο σου
μέχρι εδώ στα σκοτεινά
και η ανάσα σου
κάπως πιο γρήγορη
και η φωνή σου
που θα πει κάποια στιγμή
«προχώρα
λίγο
και πιο
κάτω».
Δημήτρης Φωτεινόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου